Nina u ndje e humbur. Kujtoi letrën e gjysh Mishës mbi sfidën, i cili, si zakonisht, e kishte vënë gishtin mbi plagë. Të sfidoje Terrin, do të thoshte të vrapoje drejt qëllimit pa u përkulur. Ndjenja të ngatërruara i bashkoheshin me përgjegjësinë e mundjes së Karkonit dhe rikompozimit të vargut të artë para se Asgjëja të gëlltiste Gjithçkanë. Sekreti i Tenuerantes duhej mbajtur. Pastaj, ishte dhe një tjetër sfidë, një tjetër sekret. Ai i Livios dhe i këmbënguljes së tij të çmendur, me dashurinë false, me joshjen dhe ligësinë që minonin çdo siguri të pastër. Mes dashurisë dhe alkimisë, kë të zgjidhte? A ishte tërheqja që ndinte për Livion, më e rëndësishme se dashuria për Çeskun? Vogëlushja e Hënës së Gjashtë gjendej në një turbinë ndjenjash që ia thyenin forcën që i rridhte nëpër vena.